گروه فرهنگی-رجانیوز: اگر از کتابهای ادبیات دوره راهنمایی و دبیرستان حداقل چند تا اسم در ذهنمان مانده باشد، «تپه برهانی» یکی از آنهاست. نامی که عنوان یک درس کتاب ادبیات بود و حال و هوایی دفاع مقدسی داشت و اگر خیلی درسخوان بوده باشیم و اعلام و تاریخ ادبیاتها را هم خوب حفظ کرده باشیم، احتمالاً عبارت «سید حمیدرضا طالقانی» را هم در اشاره بالای آن درس در ذهن خواهیم داشت.
شاید یکی از دلایلی که باعث شد از آن درس و آن خاطره چیزی جز همین دو عبارت در ذهن خیلی از نوجوانان ایرانی باقی نماند، این باشد که کتاب «تپه برهانی» تجدید چاپ نشد و بین ایرانی‌ها خیلی دست به دست نچرخید. حال آنکه در طول بیست و اندی سال گذشته چندین جایزه مهم حوزه ادبیات دفاع مقدس را به خود اختصاص داده است. مثلا اینکه در سال 1365 در نخستین مسابقه بزرگ فرهنگی هنری جبهه و جنگ که توسط قرارگاه خاتم الانبیاء (ص) برگزار شد، رتبه اول را در بخش خاطره نویسی کسب کرد.
حماسه تپه برهانی در سوم خرداد سال 1373 نیز در نخستین دوره انتخاب بهترین کتاب دفاع مقدس، رتبه اول خاطره را به خود اختصاص داد و تندیس زرین برترین کتاب دفاع مقدس را از دست رئیس جمهور دریافت کرد، همچنین در سال 1379، درجشنواره «ادب پایداری» که کلیه آثار ادبی در طول بیست سال، از آغاز دفاع مقدس تا سال 1379، با حضور نخبگان ادبی کشور مورد ارزیابی قرار گرفت که در این ارزیابی نیز گوی سبقت از صدها کتابی که در طول بیست سال نگارش شده بود، ربود و به عنوان «برترین کتاب خاطره در سطح الف جشنواره ادب پایداری» معرفی شد
اما با همت بچه‌های موسسه شهید کاظمی این کتاب در شکل و شمایلی جذاب و خواندنی دوباره منتشر شده است و حالا خیلی از ماها که آن روزها فقط برای نمره آن درس سه چهار صفحه‌ای را می‌خواندیم، می‌توان بنشینیم پای این کتناب از اتفاقاتی که در آن شرح داده شده شگفت زده شویم.
«در مردادماه سال 1362، گروهان میثم از گردان امام حسین(علیه السلام)، از لشکر 14، تپه سوم از تنگه دربندیخان عراق را فتح کرده و در محاصره نیروهای عراقی گرفتار شده است و پس از دو روز مقاومت، سرانجام با شهادت نفرات گروهان، تپه مجددا به تصرف نیروهای عراقی در آمده است.»
این روایت رسمی و کوتاهی بود که اگر تپه برهانی نوشته نمی‌شد از آن قسمت از تاریخ دفاع مقدس در ذهن‌ها می‌ماند، اما حمیدرضا طالقانی بعد از مجروحیتی شدید و 15 روز بی‌آب و غذا درد کشیدن و تحمل کردن، وقتی زنده ماند و به نیروهای خودی رسید، شرحی از حماسه تپه برهانی ارائه کرد که مشخص می‌نمود همه اتفاقاتی که روی آن تپه افتاده است همان چند خط رسمی نبوده .
چطور ممکن است آدمی که هم از ناحیه مچ پا زخمی شده و هم رگ شریانی دست راستش قطع شده، خود را از یک پرتگاه پایین بیندازد و پانزده روز را در یک بیشه، بدون غذا و صرفاً با آشامیدن آب نهر و خوردن برگهای درخت مو، درحالی که زخمهایش چرکین شده و حتی کرم افتاده است، سر کند و زنده بماند؟! این چیزی است که با خواندن «حماسه تپه برهانی» 248 صفحه‌ای خواهید فهمید.
دکتر سید حمیدرضا طالقانی که این روزها عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است درباره دلیل نامگذاری آن تپه به تپه برهانی در گفتگویی گفته بود: «معاون گردان ما حسین برهانی بود و عالی ترین سرداری بود که گروهان ما را روی این تپه هدایت کرد. شهید خرازی زمانی که روی ارتفاعات بالا بیسیم می زد و راجع به این تپه صحبت می کرد می گفت تپه برهانی، یعنی اسم فرمانده را روی تپه گذاشته بود و همین طور ماند و در ذهن بچه ها این تپه جا افتاد و البته روی همین تپه حسین برهانی شهید شد.»http://rajanews.com/detail.asp?id=187030
روح الله کربلایی