سه کاهن رمانی است کوتاه از یک روز زندگی پیامبر(ص). اگر به حواشی کتاب نگاهی بیندازیم همه چیز خوب به نظر می رسد! مضمون اصلی و فرعی خوب و جذاب انتخاب شده اند و برای من که علقه ای به رمان دینی دارم تحسین برانگیز است. ماجرای ترور رسول اکرم(ص) توسط یهودیان ...موضوعی بکر حتی در تاریخ اسلام است. چیزی که خیلی ها اطلاعی از آن ندارند.
نام کتاب، طراحی جلد و صفحات داخلی به نظرم جذاب هستند۱ که از ویژگی مشترک کتاب های عصر داستان است. البته همه اینها باعث گرانی و قیمت ده هزار تومنی کتاب کوچک سه کاهن شده اند.
اما همه اینها یک کتاب را به یک رمان خوب تبدیل نمی کند، اگرچه تبلیغات کتاب آن را یک کتاب فوق العاده جلوه داده است. به نظر کتاب ۴ اشکال اساسی دارد:
۱٫ پیامبری که اصلاً حرف نمی زند!
در سراسر داستانی که قرار است درباره پیامبر(ص) باشد هیچ کلامی از ایشان وجود ندارد! به عنوان شخصیتی در میان شخصیت ها هیچ پرورشی و پرداختی صورت نمی گیرد. شخصیتی یک بعدی که گویا هیچ اختیاری از خود ندارد و مانندی موجودی بی جان با او رفتار می شود.
۲٫ کدام توطئه؟
رمانی که قرار است توطئه سه کاهن یهودی را روایت کند هیچ اسمی یا نشانه ای از یهود در آن نیامده! سه کاهنی که بیشتر به ساحر می خورند و معلوم نیست چرا به دنبال کشتن و ترور این کودک هستند! یعنی مهم ترین محور داستان کتاب بسیار مبهم و با کنایه به آن پرداخت شده است.
۳٫ رمان بی حادثه!
داستان هیچ حادثه ای ندارد. هیچ حادثه ای که فراز و نشیبی ایجاد کند. اصرار کاهنان و دلهره حلیمه تمام داستان است. حتی تعلیقی که در ابتدای داستان آمده است به دلیل عدم پیگیری در میانه داستان کارکرد خود را از دست داده. خواننده از ابتدا به دنبال پاسخ یا ادامه ماجرا داستان است ولی هیچ نشانی از آن نمی یابد.
۴٫ داستان بی حاصل
واقعا داستان چه چیزی به خواننده آن اضافه می کند؟ و این بی حاصلی بازمی گردد به همان مورد دوم که نویسنده نتوانسته است مهم ترین و اصلی ترین خط داستانی رمانش را روشن و خوب پرداخت کند. شاید اگر داستان ترور جناب عبدالله توسط جریان یهود و همچنین دلیل زندگی در بیابان و دور از خانواده پیامبر(ص) و … می توانست به خط اصلی داستان کمک کند.
در آخر باید گفت که ایده یک رمان یک روزه-که شاید شبیه ریل تایم سینمایی باشد-با قلم روان قیصری در کنار مضمون فوق العاده می توانست یک رمان ماندگار از نویسنده باقی بگذارد ولی به داستانی بدل شده که گویا با عجله نوشته شده است و چارچوب صحیح و آورده ای برای مخاطب ندارد! گرچه ظاهر دلفریب و بیشتر خاص کتاب در کنار قلم روان قیصری تصویر خوبی از کتاب در ذهن مخاطب ایجاد کند.
براساس نظر : وحید نصیری کیا